Rodzaje łysienia
W dzisiejszych czasach włosy stanowią funkcję głównie ozdobną. Łysienie, tzn. intensywne wypadanie włosów, uważane jest za duży defekt. Zjawisko to dotyka w większym stopniu mężczyzn, ale również kobiety, zwłaszcza po 50. roku życia. Zła dieta, brak witamin, farbowanie, suszenie i inne zabiegi kosmetyczne mogą być powodem osłabienia cebulki włosa. Jak rozpoznać łysienie i jak sobie z nim radzić? Wyróżniamy cztery podstawowe rodzaje łysienia.
Najczęściej spotykanym, występującym w 95% wszystkich przypadków, jest łysienie androgenowe (tzw. typu męskiego). Ma ono uwarunkowanie genetyczne (występuje w rodzinie) i zależne od rasy (częściej występuje u rasy białej). Kobiety mające tę przypadłość, tracą włosy na całej powierzchni skóry głowy. Przyczyną są androgeny (męskie hormony płciowe), których kobiety nie mają dużo, więc tracą włosy podczas gwałtownych zmian hormonalnych, takich jak ciąża, menopauza, zaburzenia tarczycy lub branie pigułek antykoncepcyjnych, o dużym stężeniu androgenów. Mężczyźni zaś łysieją stopniowo. Włosy przerzedzają się w katach czołowych, tworząc zakola. Obecnie w leczeniu polecane są dwa leki: finasteryd (może być stosowany tylko u mężczyzn) i minoksydil. Pierwszy lek jest bardzo silny, a jego miesięczna kuracja wynosi około 200 zł i trwa do pół roku. Na efekty drugiego leku (jest do stosowania zewnętrznego) trzeba czekać również kilka miesięcy.
Łysienie plackowate występuje najczęściej u młodych mężczyzn, kobiet i dzieci. U około 50 % pacjentów choroba występuje przed 20 rokiem życia. Przyczyną mogą być geny lub silny stres, który powoduje, że organizm zwraca się przeciwko nam. Utrata włosów występuje w kształcie owalnym lub okrągłym. Łyse miejsce może się powiększać w różnym tempie, a skóra w tym miejscu jest delikatna i różowa. Tylko 7% przypadków całkowicie traci włosy, natomiast aż u 60 % pacjentów włosy same odrastają.
Przy łysieniu telogenowym włosy wchodzą w stan spoczynku i tracą swoją gęstość. Przyczyną może być niedoczynność i nadczynność tarczycy, choroby wirusowe (odra, grypa), infekcje przewlekłe (AIDS, gruźlica), niedobór żelaza, cynku, witaminy B, kwasu foliowego oraz wiele innych. Kobiety atakuje zwłaszcza po porodzie. Łysienie telogenowe zwykle nie wymaga leczenia, ponieważ w większości wypadków, włosy powracają do poprzedniego stanu po ok. pół roku. W tym wypadku na porost pomogą zielono-niebieskie algi.
Łysienie bliznowaciejące powoduje trwałe uszkodzenie meszków włosowych i bliznowacenia uniemożliwiającego wzrost włosa. Proces prowadzi do trwałej i całkowitej utraty włosów na poszczególnych obszarach skóry głowy. Powodem może być grzybica, choroby dziedziczne, półpasiec czy gruźlica. Jedynym leczeniem tych nieodwracalnych zmian, jest leczenie chirurgiczne.
Włosy są uznawane za nieodłączny atrybut człowieka. Dbamy by były czyste, lśniące i zdrowe. Gdy je tracimy pogarsza się nasze samopoczucie. Nie czujemy się atrakcyjni fizycznie. Na szczęście jest wiele preparatów, dostępnych w aptekach i sklepach zielarskich, które hamując wypadanie włosów, wprawiają nas w dobry nastrój i poprawiają poczucie własnej wartości. Dzięki badaniom lekarskim i innowacyjnym lekom, proces łysienia jest w pełni do opanowania.
